Dus, het heeft gesneeuwd, het hele land is ontregeld en ik zit lekker warm (maar met tocht over mijn voeten) in mijn kamer te genieten van de landelijke chaos. Don't worry about de cavia's, zij zitten inmiddels met hun kooi op een dikke deken, om de kou een beetje buiten de kooi te houden. De sneeuw is inmiddels wel weg, maar ik kan het toch niet laten om eventjes een klein blogje erover te schrijven.
Het begon allemaal met natte sneeuw, dat wel op de paarden bleef liggen, maar niet op de grond. Het was oprecht leuk om doorheen te fietsen, wel de lusten van de sneeuw, maar niet de lasten. Mijn jas had overigens wel bedacht dat waterdicht zijn een luxe is (en dus mijn luxeprobleem), dus ja, ik was nat.Nadat ik bij de paarden was geweest, was ik nog even naar het centrum gefietst om wat kerstcadeautjes te kopen. Natuurlijk kon ik deze mogelijkheid niet laten liggen om bij de Hema een karamel cappuccino te drinken.
Later die week ging het nog harder sneeuwen en was het nogal een bende in Nederland. Iedereen had aan alle kanten vertragingen. Ik moest hele stukken lopen omdat het fietspad een grote ijsbaan was gelopen, maar ik heb wel mijn biertje in de sneeuw kunnen zetten bij de paarden (om een beschaamtelijke 10:30 in de ochtend). Ik heb het niet gedronken, alleen maar in de sneeuw gezet.
De sneeuw was met een paar dagen weg, wat ook meteen het weer wat zachter maakte en nu is het saai grijzig buiten. Het is erg jammer, ik vond het wel wat hebben, al die sneeuw en auto's die daadwerkelijk nadenken tijdens het rijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten