Time flies...

Zo, het is alweer een tijdje geleden dat ik wat heb geschreven hier. Nou is er best wel veel gebeurt, maar ook eigenlijk wel weer weinig... Ik heb een planningsfoutje gemaakt waardoor ik nu nog twee weken vrij ben, maar toch heb ik het behoorlijk druk met het huishouden weer een beetje op orde maken (spullen opruimen, stof weghalen enzo) en op de een of andere manier heb ik het sociaal weer super druk en daarnaast ben ik op dit moment ook nog een beetje ziekjes... Het komt vast allemaal wel weer goed.

Vaderdag was laatst. Ook voor mijn vader had ik een cadeau besteld ergens op internet. Nou was het probleem wel een beetje dat ik gisteren pas de verzendbevestiging heb gehad en dat betekend dus dat ik het cadeau vandaag of morgen in de bus kan verwachten... Vandaag zou leuk zijn, dan kan ik hem morgen aan mijn vader geven. Maar naast een cadeautje dat niet binnen was gekomen, heb ik ook nog twee mislukte taarten gebakken. Het gebeurt niet vaak dat er twee taarten mislukken, maar als het gebeurt, wordt het wel meteen een zooitje. Ik had dus een bladerdeegtaart met vanillevulling gemaakt. Nou moet de vanillevulling dus in de bladerdeegtaart gegoten worden en dan in de koelkast opstijven. Het gieten ging goed, het opstijven ging ook goed, de vulling in de taart laten zitten wat minder... er bleek een gat in de rand te zitten en daardoor stroomde alles eruit. Verder was de andere taart (nou ja, eigenlijk cake) niet gaar ondanks de "gaarproef". Helaas was die glutenvrij, en glutenvrij cakebeslag smaakt niet zo lekker... De leeggelopen vanilletaart was wel lekker, ondanks de kleine hoeveelheid vulling en ik denk dat ik hem wel opnieuw ga maken. Die andere taart was gewoon pech hebben.

Verder gaat het goed me de caafjes. Ze hebben nu weer hun favoriete hooi weer en dat laten ze blijken ook! Er moet helemaal doorheen gelopen worden en op gelegen en vooral van gegeten worden. Op dit moment wordt het hooi ernstig plat gewalst door Lee en daarbij ook opgegeten. Macy is een beetje heen en weer aan het scharrelen en doet alsof ze me kan zien (wat niet zo is, ze heeft nu staar aan twee ogen). Ik dacht laatst: Kom ik doe eens gek en geef ze wortel. Ze waren er blij mee. Erg blij. Heel erg blij, totdat ze het voor de 3e keer kregen, toen waren ze minder blij.

Mr. Lee op zijn platte hooiberg

Met Frank gaat alles ook goed. Ik weet niet of ik er al wat over geschreven had, maar ik heb Frank een nieuw kunstje geleerd: met zijn oren wapperen. Het is echt enorm schattig en hij snapte het commando in één middag! Ik ben echt enorm trots op hem. Het is alleen wel jammer dat ik ziek ben, anders had ik lekker verder kunnen clickeren met hem. Voor nu moet ik het maar even doen met dit filmpje:

Naast dat Frank en ik clickeren, zijn we ook begonnen met het werken aan de hand. Dit is voor Frank een oude bekende iets, voor mij compleet nieuw. Laatst had ik er dus les in van Harma, en daar was al wel duidelijk te zien dat Frank het snapte en netjes deed wat er gevraagd werd van hem. Ik was er wel enthousiast over. Ik had deze week graag wat met hem willen doen, maar ja, ben ziek, werkt dus niet. Verder zat mijn rug daarna ook ontzettend vast, wat mijn fysio dus weer niet leuk vond.

Maar goed, ik ga even een lekkere stomende kop thee zetten en lui voor de tv liggen (naja, tv draaien zodat ik op mijn bed voor de tv kan liggen) en lekker uitrusten, zodat ik straks weer helemaal beter ben en met Frank dingen kan gaan doen en de cavia's meer knuffelen (zonder misselijk te worden als ik ze oppak)

Tot de volgende blog!

Caviastreken

Ik lag vannacht te slapen, toen ik wakker werd gemaakt door twee hongerige dingen. Op zich is het niet zo erg, ze zijn over het algemeen na twee minuten wel weer stil, maar vannacht... het ging maar door en door en door (voor 15 minuten). Dat bracht mij op een briljant idee: Laat ik eens vertellen wat mijn caafjes allemaal hebben uitgespookt in de laatste paar jaar.

Te beginnen met Flippie, mijn eerste cavia. Hij was echt een aardige cavia. Bleef altijd netjes zitten op een theedoek, was braaf bij het knippen van de nagels en (gelukkig voor mij) was hij vrij duidelijk in signalen geven als hij moest plassen.
Nou kregen we op een gegeven moment er twee andere cavia's bij, omdat hij een beetje eenzaam was én mijn broertje en zusje mochten een cavia. Nou ging het opzich wel goed met ze bij elkaar zetten. Flippie begon zich meteen als een man te gedragen en liep op hoge poten langs de dames, alles om maar groter te lijken.
De Dames hadden er niet zo veel interesse in, dus liepen die weg van Flippie en de theedoek. Flippie liep er achter aan en dat was eigenlijk een van de grootste steken die Flippie heeft uitgehaald.

 Lelie, zij was nog al een ding. Ze had behoorlijk ronde neusgaten voor een cavia, was ontzettend eigenwijs en een beetje dominant. Buiten dat alles was ze ook een echte fashion diva: haar moest kort gedragen worden, niet lang! Ze knaagde dus ook haar eigen haar af, later die van Loena Tik en ze heeft ook wel eens besloten dat ik kort haar moest hebben.

Snuffie, gelijk gekomen met Lelie. Snuffie was eigenlijk een zachtaardige cavia. Snuffie heeft volgens mij niet echt veel rare dingen uitgehaald, ze was een beetje een vrouwelijke Flippie, maar dan wel een beetje een crime met knippen van de nagels, want die zijn donker. Ik kan echt niets bedenken wat ze heeft uitgespookt, buiten zo dik zijn dat de dierenarts dacht dat ze zwanger was. Ik moet er nog steeds om lachen als ik eraan terug denk

Saphira, mijn meisje. We hadden echt een goede band, je zou wel bijna kunnen zeggen dat we soulmates waren. Maar buiten dat we elkaar zo goed lagen, was ze ook verslaafd aan buitenspelen. Dus wat doe je dan als jonge, schattige cavia? Juist, je gaat uit jezelf de kooi uit en je terroriseert de buurt een beetje. Dat kon ze vooral goed op de momenten dat we een spannende film aan het kijken waren. Dan liep zij lekker rond, op avondpatrouille, en dus ook onder de tv door en dan schrokken wij ons rot. Maar dat is niet het enige wat ze deed, ze wees ook de koelkast aan en schreeuwde (ze doet niet aan fluiten, maar aan heel hard duidelijk maken dat er hongerige cavia's hier bestaan) om eten te krijgen. En dan stond ze in de keuken tegen mijn vader te commanderen dat hij eten moest brengen en dat deed hij ook braaf. Ik mis haar nog steeds.

Ik denk dat deze foto van Loena Tik toch wel vrij duidelijk is wat voor rare dingen ze doet. Ze was een crime met vacht bij knippen, nagels vielen mee, die waren wel donker, maar je kon het leven nog zien. Loena Tik had een puntje op haar neus en maakte geluid met drinken (een soort muziekje). Toen ze er net was, ontsnapte ze nog wel eens met Saphira, maar dat vond ze op een gegeven moment wel een beetje kinderachtig en bleef ze gewoon binnen. Toen we wat jongere cavia's kregen, ging ze altijd op het dakje van het schuilhokje liggen, zodat de jongere dingen rondjes konden rennen en uit de bocht konden vliegen, zonder haar daar bij te storen. Ze was ook best wel beleefd. Ik weet nog wel dat toen we haar net hadden, ze als een gek onder Snuffie dook, omdat ze dacht dat daar de melkbar zat. Helaas had Snuffie die niet en Snuffie vond het ook wel raar dat Loena ineens onder haar zat. Ze had het wel vrij snel afgeleerd. En volgens mij heeft Loena samen met Saphira ontdekt hoe het hek open moest.

 Puck, ja, Puck, dat ding dat nooit door haar zachte babyhaartjes heen kwam. Man, wat was ze snel. Ze rende echt overal naartoe, ze was super snel en bijna niet te vangen. De enige misdaad die Puck heeft begaan was als een kleine idioot ontzettend veel van theedoeken houden en die ook verdedigen alsof het een stuk paprika was. Op zich geen probleem mee, alleen moet je wel tegen een paar teleurgestelde cavia's kunnen. Natuurlijk hield ze haar dominantie wel beperkt tot cavia's, maar om het ons makkelijk te maken door van het doekje af te stappen, dat deed ze nou ook niet echt.

 Macy is nogal een dominante cavia, een nogal behoorlijk dominante cavia. Ze heeft een hoop cavia's alle hoeken van de bak laten zien, inclusief Mr. Lee. Haar dominantie bij hem was zo erg dat hij zelfs niet bij het eten mocht komen. Ondertussen heeft ze een soort van semi-zeepachtige vacht weten te kweken, die ze in kan zetten op momenten dat het nodig is.

Mr. Lee, pluizig, aansteller en nog meer een aansteller. Hij doet altijd net alsof hij vermoord wordt als iemand aan zijn billen zit, maar buiten dat maakt hij al zijn streken goed met ontzettend pluizig en dik te zijn. Toen Lee nog maar net bij ons was, vond hij dat hekken voor watjes waren. We hebben een caviahekje, om er voor te zorgen dat de caafjes niet door ons onder de voeten werden gelopen als de kooi werd verschoond. We waren bekend met het feit dat de cavia's wisten hoe het hek open ging, dus hadden we voor de zekerheid het hek goed vast gemaakt. Nou bleven we ons toch telkens verbazen over hoe het nou kwam dat Lee zich elke keer aan de andere kant van het hek te vinden was. Na het toch wel voor een paar weken een vraag bleef, kwam mijn broertje erachter dat Lee over het hekje sprong (hekje is zo'n 30 cm hoog). Op de een of andere manier is hij na de ontdekking ermee gestopt. Ach ja, ben er nu wel blij om, scheelt weer achter een cavia aan rennen.

Maar ik hoop dat jullie ervan genoten hebben en tot de volgende blog!

Pionnenproef 2015

Eindelijk is het dan zo ver! De pionnenproef. Na bijna een maand ernaar te hebben uitgekeken mag ik dan eindelijk met Frank op pad naar een weiland van Jan om daar tussen pionnen door te crossen. Ik ben echt super blij dat ik Frank mee kon nemen, want om eerlijk te zijn, was dat afgelopen twee jaar niet mogelijk. Terwijl ik de mencursus aan het volgen was en de pionnenproef daar aangeboden werd, was Frank kreupel. Het jaar daarna besloot ik om te kijken hoe het was om door een hek te vallen, dus toen was ik kreupel en dit jaar, ja, toen waren we allebei niet kreupel! Gelukkig maar, want ik denk echt dat ik teleurgesteld zou zijn als dat wel zo was.

Eventjes een soort van dagtocht maken doe je niet zo maar, daar moet je heel wat voor regelen. Ik heb ervoor gezorgd dat ik Frank überhaupt mag meenemen, dat de wagen van het slot kon, dat het tuig ergens was, dat er drinken voor ons was, dat er koekjes waren, dat ik een groom had en dat ik aangemeld was als kandidaad. Maar dat was niet alles, ik heb ook nog een ActionCam geregeld! Mijn broertje had er een gekregen voor Kerst geloof ik, dus ik heel lief vragen of ik hem mee mocht om Frank en mij te filmen. Nou dat was gelukkig geen probleem.

Ik dus als een gek afgelopen dinsdag dat ding op de wagen proberen te doen, nou, dat werkte. Het zat wel wat los, maar hoe erg kan dat nou zijn? Nou, zegmaar zo erg:

De camera viel de hele tijd naar achteren, waardoor het de mooie wolken filmde. Dus dan maar een andere oplossing gezocht.

Uiteindelijk kwam ik erachter dat er een dikkere stang op de wagen zat en daar heb ik hem toen aan vast gemaakt. Ik merkte tijdens het vast maken al dat de schroeven niet helemaal vast gedraaid konden worden, dus tot zover was het best wel positief! Frank was heerlijk vrolijk, lekker vlot en soms zelfs een beetje fanatiek! Het was heerlijk. Ik heb met Frank drie rondes gereden, één in draf, met veel fouten, één in galop, met ook aardig wat fouten en de ervaring dat Frank soms wat lastig in galop te houden is en de ontdekking dat hij niet zo goed een linker bocht kan maken in de rechter galop. Tenslotte heb ik de laatste ronde in draf gereden. Alles was foutloos, behalve het laatste poortje, dat te klein hersteld was nadat iemand anders hem ondersteboven had gereden.

Maar goed, ik heb het op film! Kijk en geniet:

Disclaimer: De muziek (Bromance - Tim Berg) in dit filmpje is niet door mij geproduceerd


Oja, ik was van plan om een mooi verhaal te schrijven over de CPK: Cavia Periodieke Keuring, met mooie voor en na foto's, maar omdat het gisteren zo warm was (ongeveer 30 graden Celsius) heb ik Mr. Lee alvast geknipt. Hij is nu wat levendiger. Dat is wel een beetje jammer.... Maar verder gaat het goed met de cavia's. Ze zeuren om eten, ze luieren en soms laten ze zich aaien. Verder hebben ze op dit moment een beetje hooi nodig, dus dat ga ik erin gooien ;)

Tot de volgende blog!