Nou was Teddy laatst even haar grenzen aan het verkennen, zeker na een zomervakantie binnen te hebben gezeten, moet je even kijken wat je wel en niet kan. Het begon eerst met rondjes rennen. Nou, geloof me, dat kan ze nog. Vervolgens was het kijken of ze nog over het hekje heen kon springen. Nee, dat ging niet. Ze kreeg zichzelf er niet overheen gewipt. Enkele keren landde ze gewoon netjes op haar pootjes, maar ze is ook een keer achterover gevallen en een keer op haar billen, waardoor ze een soort van zijwaartse val maakte. Ze is ook haar springkunsten aan het oefenen door in en uit een nieuw maandje te springen. Dat gaat relatief soepel, ze vergeet alleen dat ze nu een echt buikje heeft en geen sportbuikje meer.
De laatste keer dat ik haar los liet lopen was ze haar creativiteit aan het uitproberen: ik had een theedoek half in het mandje gelegd. Mr. Lee ging er gewoon netjes voor zitten, beetje aan kauwen, beetje snuffelen, maar verder niet echt heel enthousiast ermee om gaan. Teddy pakte het daarentegen heel anders aan. Ze sprong in het mandje en wikkelde eigenhandig de theedoek om haar heen. Het was extreem schattig en ze was er zelf ook heel blij mee. De bovenbuurman was een paar keer tegen de verwarmingsbuizen aan wezen tikken en Teddy kon zich dan heel mooi verstoppen in de theedoek. Mr. Lee ging bij de geluiden een beetje om zich heen kijken met de vraag: "Moest ik hierop reageren of is blijven zitten ook prima?" Toch wel grappig om het verschil tussen de cavia's te zien.
Maar goed: aanschouw, Teddy in een theedoek in het mandje, alles door Teddy zelf gedaan!
Tot de volgende blog!
