Voorjaarskriebels

Voorjaar, de periode die wordt aangekondigd door eerst de sneeuwklokjes, daarna de krokusjes. De zon gaat meer schijnen, de bomen beginnen blaadjes te krijgen (al is dat nu nog niet echt het geval, maar het zit er wel aan te komen) en de vogeltjes zijn aan het zingen. Niet is het alleen voorjaar in het bos en in de tuin, maar ook in de caviakooi. Als daar het zonnetje gaat schijnen dan zit er een enthousiateling, genaamd Mr. Lee, in het zonnetje, ondanks dat cavia's niet zo goed tegen warmte kunnen. Macy lag een beetje boos naar Mr. Lee te kijken terwijl hij hooi aan het eten was.

Macy die even komt bevestigen dat de flitser aanstaat door Mr. Lee naar achteren te duwen en zelf briljant te kijken - Foto Katinka

 

Maar niet alleen de caafjes zijn vrolijk, de paardjes ook! Gandalf loopt mesthopen aan te wijzen als ik aan het uitmesten ben, Lawart staat professioneel in de weg en Frank komt op een afstandje vragen of ik al klaar ben (en in feite moet ik nog beginnen). Maar dat is niet alles! Ik was laatst met Frank aan het wandelen en toen moest hij echt de hele tijd lopen dribbelen, in mijn hand happen, touw proberen vast te pakken, schrikken van dingen waar we helemaal niet bang voor zijn en hij heeft zelfs een keer gebokt! De wandeling daarna was het dribbelen gelukkig over, maar hij moest wel elke 2,6 seconden laten weten dat hij het leuk vond om te wandelen door in mijn had te happen, na enkele kleine correcties hield hij daar wel mee op. 

Tijdens diezelfde wandeling had ik hem even kort gelongeerd om al zijn energie eruit te laten, en meneer besloot om mij daar door een plas heen te sleuren. Hij had er de hele tijd netjes doorheen gelopen, maar het laatste rondje moest hij er per se in galop omheen. Gelukkig kon ik er wel om lachen, want ja, het is een paard en paarden besluiten soms dingen zonder met ons te overleggen.

De keer daarna dat ik naar Frank ben gegaan, heb ik hem even aan de dubbele longe gehad, om te kijken wat hij nog herinnerde van voor de winterstop (eigenlijk was het een "te-veel-blubber-stop"). Eigenlijk wist hij alles nog wel, behalve dat stap ook een optie is, dat je niet zomaar mag omkeren omdat dan de lijnen dan in de knoop komen en ik een beetje geïrriteerd raak. Verder kwam hij erachter dat zomaar stoppen ook niet echt een optie was, hoe erg de jeuk aan je hoofd ook is. Dus was meneer tijdens het longeren, druk bezig met het proberen van het elimineren van de jeuk. 

Frank die een apart pasje doet om zijn jeuk te elimineren - Foto Katinka

Maar heel even voor de leken: dubbele longe is het longeren met twee lijnen, zodat het net lijkt alsof je aan het rijden bent, maar in plaats daarvan sta je ernaast te kijken wat je paard eigenlijk allemaal uitspookt. Met de buitenste lijn zorg je voor het contact en de tempo, als je het goed doet, terwijl je met de binnenste lijn aan de ontspanning werkt. Nou is Frank daar niet zo briljant in, omdat de lijn die aan zijn rechterhelft vast zit, toch wel het belangrijkst is en de andere stiekem genegeerd wordt, maar hé, als Frank perfect was geweest was het allemaal wel heel saai en gemakkelijk.

Wat deed Frank nou eigenlijk om die jeuk bij zijn hoofd te stoppen, zonder dat hij mocht gaan stilstaan om met zijn hoofd aan zijn been te schuren? Nou, Frank probeerde te draven en te krabben tegelijkertijd. Dat werkt niet zo en daarbij laat je mij de eerste 20x schrikken ofzo. Het is erg raar om je paard opeens met zijn voorbenen opeens naast zijn hoofd die op schouderhoogte hangt, te zien lopen (zie bovenstaande foto). Maar ook was het hoofdschudden een populaire oplossing tegen de jeuk (onderstaande foto).

Frank die een poging doet om de jeuk te elimineren door met zijn hoofd te schudden - Foto Katinka

Naast de paarden, cavia's, vogels en planten, heb ik ook wel een klein beetje last van voorjaarskriebels. Ik wil graag naar buiten, wandelen, natuursnuiven en weet ik veel wat voor andere dingen. Het mooie weer motiveert me ook om te sporten, maar helaas werkt mijn rug nog niet helemaal mee... Maar alles op zijn tijd. Ook ben ik, buiten de studie, het sporten en het natuursnuiven, bezig met het verzinnen van weekendactiviteiten die ik kan gaan uitvoeren. Nou is afgelopen weekend het haak-kwartje gevallen en ga ik binnenkort beginnen aan mijn eerste grote haakproject. Maar ja, met haken ben je nog niet buiten... Dus moest ik wat anders verzinnen. Zo heb je altijd nog de optie om extra lang met Frank te wandelen, de uiterwaarden verkennen en een beschaafde poging doen om zon in mijn kamer te krijgen (ik zit onderin een betonnen gebouw in het hoekje dat uitkijkt op het noorden...) En wat weekendactiviteiten betreft: ik moet maar eens opzoek naar een mooi bolletje wol of twee, want ik heb een haakpatroon voor een cavia gevonden! Je snapt vast wel dat ik die erg graag wil maken.

Bedankt voor het lezen, en tot snel!

Oja, voor jullie vol enthousiasme een reactie plaatsen of mijn blog wegklikken, wil ik jullie even wijzen op de nieuwe pagina die ik ga maken binnen deze blog over mijn moestuintjes-experiment, ik weet nog niet precies waar op de pagina hij komt te staan, maar komt goed! 

Later!