Tour de Spierpijn

Zo, de dag nadat ik paard heb gehobbeld door het bos. Ik was een klein beetje verbaasd dat ik mijn bed uit kon komen, want echt alles doet me zeer. Mijn kleine teen, mijn enkel, mijn kuit, mijn knie, mijn dijbeenspier, mijn hamstring, mijn onderrug, mijn middenrug, mijn bovenrug, mijn schouder, mijn bovenarm (zowel triceps als biceps), mijn onderarm en mijn pols. Oh, en dan alles zowel links als rechts.

Maar goed, wat doe je als je spierpijn hebt? Juist ja, dan ga je als een gek de trap op en af hobbelen om je spullen te verzamelen, inpakken, in een auto kruipen en mennen. Ja, mennen. Dat houdt in dat ik een wagen van achteren naar voren heb gesleept, een paard heb gevangen dat niet van het gras af wou, een paard heb opgetuigd, een paard vast heb gehouden terwijl de ander hem inspande, de wagen op en af geklommen en een paard heb bestuurd. Nou, als dat niet druk bezig zijn is, dan weet ik het ook niet meer. Helaas heeft het niet heel erg geholpen tegen de spierpijn.

Frank daarentegen was echt geweldig. Hij liep alsof hij altijd voor de wagen loopt, in plaats van door de wei en af en toe aan de longe. Keek naar enge dingen alsof er een tijger uit kon springen als hij ging stil staan, dus het was alleen maar kijken en als een dappere dodo doorstappen. En dat was nog niet alles, hij heeft niet echt rare bekken staan trekken zoals afgelopen herfst:

Frank met zijn rare bekken tijdens de Herfstpuzzeltocht

Al met al was het echt een heerlijk ritje en heb ik genoten van het mooie weer en alle hobbels in de weg die mijn spieren - een soort van - masseerde.