Elk jaar komt het weer terug, en elk jaar is het weer een item. De laatste jaren is het anders dan normaal. Onder normaal moet je verstaan dat mijn broertje, zusje en ik cadeautjes kopen in Denemarken, terwijl we dit jaar cadeautjes hebben gekocht in Nederland. Vorig jaar was het zelfs zeer extreem, toen hebben we Moederdag een week opgeschoven omdat niet iedereen er was. Dit jaar was Moederdag gewoon op Moederdag.
Al ruim van te voren (lees: met mijn moeders verjaardag) had ik het cadeautje gekocht. Gewoon een aardigheidje, iets waarvan ze zei dat ze het wel wou hebben, namelijk: Compact Gids: Dieren rond het huis van Tirion Natuur (als je ergens enthousiast over moet worden, is het wel Tirion Natuur, zeker als bioloog, lijkt een beetje op Elsevier, maar dan moderner, zeg maar). Ik heb het boekje zelf gehad voor Kerst, samen met nog wat andere uit de reeks Compact Gids.
Naast een cadeautje wou ik nog wat speciaals maken met Moederdag. Dus besloot ik om een taart te bakken, eentje die ik ook bij Taartka had gemaakt: Omgekeerde-Appel-Honing-Tijm-Taart. Ik had het recept niet, wist wel hoe het eruit zag en wist dat het van internet afkwam, dus maar even gegoogled. Ook kwam ik in een van mijn moeders favoriete kookboek (Blond! Amsterdam: Koken voor vriendinnen) een recept voor een maisbrood tegen. Dat leek mij ook wel lekker, terwijl in mijn achterhoofd het aardappelbrood van Het Grote Stamppotboek. Dus gewoon maar even gevraagd wat ze wou hebben: het maïsbrood met cheddarkaas. Nou, nu dat geregeld is, kan ik een boodschappenlijstje maken.
Het was best wel een lang lijstje, met ingewikkelde dingen. Nou kan mijn moeder niet zo goed tegen gluten, dus is het eigenlijk wel het prettigst om de meelproducten gluten-vrij te hebben. Maar ja, vindt maar eens gluten-vrije-zelfrijzend-bakmeel. AH heeft het, alleen in geen enkel filiaal verkrijgbaar (en om nou Albert te laten komen voor één pakje meel...) Dus dan maar zelf mixen. Hup, googlen naar een alternatief voor bakpoeder. Gelukkig kwam daar wijnsteenpoeder uit, gemaakt van druiven. Klinkt allemaal heel fancy, maar gelukkig gewoon te koop bij een lokale speciaal winkel/drogisterij (of voor de mensen die van iets commercieleers houden: De Tuinen). Daar heb ik toen meteen ook maar het gluten-vrije meel gehaald en de gluten-vrije maïsmeel. Het is eigenlijk best wel duur, zeker met het wijnsteenpoeder. Maar goed, het was nodig, anders kon mijn moeder niet onbeperkt taart en brood eten.
Diezelfde avond, zeg maar rond 0:00 uur ben ik nog gaan bakken. Dat was nog wel even een klusje: appels schillen, citroenen uitpersen, meel wegen, gokken hoeveel wijnsteenpoeder daarbij moet en vervolgens alles in de juiste volgorde mixen. Dat is vooral een ding. Ik ben niet zo goed in volgordes als het om bakken gaat, ik geloof er niet helemaal in. Maar ik snap nu wel waarom: het is onmogelijk om meel en suiker met elkaar te mixen terwijl er een ei in zwemt... Zie het maar zo: ik heb ervan geleerd.
Om 02:00 uur was de taart klaar en kon die uit de oven. Ik hoopte dat hij snel zou afkoelen, ik was behoorlijk moe. Uiteindelijk heb ik om 3 uur aan mijn vader gevraagd of hij de taart wou afdekken als deze afgekoeld was, want hij bleef toch nog even zitten wachten op de was.
De volgende ochtend vroeg opgestaan om het maïsbrood te bakken. Ik was echt heel blij dat de kaaswinkel de cheddarkaas voor mij had geraspt, ik zag het niet zo zitten om dat nu nog te doen met de hand. De enige uitdaging zat hem in de kruiden en de ham. Ik heb hier wel netjes de volgorde aangehouden van het boek. Toen ik eindelijk het beslag in de bakvorm mocht doen, had ik een foutje gemaakt. De vorm past niet makkelijk in de oven en daarnaast was het ook nog eens te weinig beslag dat ik erin had gedaan (daar kwam ik pas achteraf achter). Dus het was geen hartvormig brood, zoals ik gedacht had. Zodra het brood klaar was, heb ik het even af laten koelen, en een klein stukje voor mezelf afgesneden. De vogeltjes waren vrij jaloers op mijn stukje, dus ik heb ze er van mee laten eten.
Sinds we de vogels hebben, maken we een geluidje als ze wat lekkers aan het eten zijn. Gelukkig hebben ze dit snel opgepakt en ook dat geluidje kreeg ik te horen toen ze het brood aan het eten was. Waarschijnlijk vonden ze het zo lekker omdat er kaas en ham in zat (blijkbaar lijken ze meer op mensen dan we dachten... Watch out for "Rise of the planet of the Pyrrhura's"!)
Het was rond 11:30 uur toch wel tijd om mijn moeder eens uit bed te plukken. Ik alles op een bord gegooid, beetje sap en koffie erbij (in aparte bekers/glazen) en hup, naar boven. Voordat ik mijn moeder bestormde, even mijn zusje uit bed geplukt. Mamsie was blij met het ontbijt, maar ondanks dat ik mijn leven geriskeerd had door het naar boven te brengen, wou ze het toch liever beneden opeten. Op zich geen probleem, alleen jammer dat ik dan weer helemaal de trap af moet. Dit is ook foutloos gegaan, dus ik kan een beetje traplopen met een klein dienblad.
Mamsie vond de taart en het maïsbrood zeer lekker en kon er eigenlijk niet vanaf blijven. Dit gold eigenlijk ook voor mijn vader en broertje en mij. Wat mijn zusje ervan vond, weet ik niet precies. Het maïsbrood was in no-time op, terwijl de taart er bijna een week over heeft gedaan. Dat was fijn.
Helaas heb ik geen foto's van mijn brouwsels, dus ja, helaas, dan moet ik het ooit nog een keer gaan maken.
Bedankt voor het lezen en tot de volgende blog!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten