Taartka 2015

Inmiddels al weer een tijdje geleden, om precies te zijn 19 oktober 2014, dat ik best wel jaloers was dat enkele van mijn NJN-vrienden naar Taartka 2014 waren gegaan. Ik dacht: dat wil ik ook! Nou, gelukkig, dat kon, precies een half jaar later werd er een openbare taartka georganiseerd en natuurlijk had ik mij opgegeven!

Voor de NJN-leken onder ons: taartka betekend niets minder dan taartkamp. Alleen omdat taartkamp dan weer zo lang is, hebben we het afgekort tot taartka. Zomerkamp is dan weer een ander verhaal: dat is zoka, maar hé, alles ga je wel weer snappen als je lid bent, of lid bent geweest.

Maar goed, taartka! Jeej! Een heel weekend taartenbakken met bijna de actieve kern van de Sjoc (plantenwerkgroep van de NJN) in Amsterdam, bij iemand die ik niet ken op een locatie die ik niet ken. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het gewoon spannend om ergens naartoe te moeten wat ik niet zo goed ken. Eerlijk is eerlijk, ik heb er geen spijt van!

Vol goede moed had ik mijn tas ingepakt, en liep ik vrolijk, nagestaard door alle voorbij fietsende mensen, richting de bushalte. Daar begon de eerste tegenslag al, ik moest 6 minuten wachten op mijn bus. Na tien minuten kwam ik erachter dat die zes minuten wel heel lang duurde en besloot eens  op de routeplanner te kijken. Ja hoor, het is weer zo ver, er is een bus uitgevallen. Beetje jammer, maar goed, elk kwartier rijdt er een... Doordat die bus dus later was, had ik mijn trein gemist en daar ging mijn plan om stiekem een half uur eerder aan te komen... Het was gewoon weer een bewijs dat het ov en ik niet zo goed samen gaan.

Dus mijn taak was, om in het half donker (waar Amsterdam blijkbaar in schuilt in de avond) een bakkerij te vinden met een navigatiesysteem die bij nummer 45 al zei dat ik mijn bestemming bereikt had en zich aan de rechterkant bevond. Na een teleurstellende 143 huizen verder had ik het dan toch eindelijk eens een keer gevonden! Super blij natuurlijk, alleen hing er wel een beetje een dubieus briefje aan de deur... Gewoon de instructies opgevolgd en aangebeld, verschijnt er een zeer aardige, naar mijn idee wat kleinere vrouw (alles is kleiner als ik het met mijn eigen lengte vergelijk) aan de deur die mij enthousiast begroet.

 Wauw, dacht ik, als mijn weekend zo start, kan het alleen maar een top weekend worden! Ik was wel uitgehongerd en toch lichtelijk zenuwachtig naar achteren gelopen. Ik was bang dat ik dingen ging omstoten met mijn grote tas achterop. Dat viel gelukkig mee en achter in de tuin stond lekker eten voor mij klaar! (Sorry voor het beledigen van de linzensoep, maar het was gewoon een lekker prutje!)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Linzensoep en salade als avondmaaltijd, heerlijk!

 Die avond zijn we nog even het taartenbakplan wezen doorspreken en hop, naar de slaaplocatie! In de convo (kampboekje) stond dat het een klein stukje wandelen was. Wat "klein stukje" betreft, zijn de NJN en ik het nog niet helemaal eens, ik vind een klein stukje vijf à tien minuten, terwijl de NJN een klein stukje 45 minuten vindt. Ach, ik weet het, dus ik heb me er op voor kunnen bereiden. Slapen was heerlijk na een dag van impressies, zoals tramreizen, treinreizen, over het enge Amsterdam Centraal lopen, door Amsterdam lopen en natuurlijk in een vreemd huis slapen.

Het slapen ging ook goed, wonderbaarlijk. Meestal slaap ik slecht de eerste nacht, maar dit viel wel mee. Nu was het echt zo ver! Tijd om taarten te gaan bakken, of de ingrediënten ervoor te halen. Ik werd, samen met Silva, erop uitgestuurd om biologische rozen te zoeken. Dit liep helaas al snel in het honderd, omdat rozen nu niet bloeien... Dus ja, we voelde ons een klein beetje gefaald als NJN'er. Toen maar besloten om wat Akkerpaddestoelen en frambozen en stevia mee te nemen.

De rozentaart was goed gelukt! Lekker is dan wel weer een ander begrip, maar hij was in ieder geval lekker!

De rozentaart met framboos en marsepein figuurtjes

 Daarnaast heb ik ook nog aan andere taarten gewerkt, zoals: (zie bijschrift)

Upside-down pineapple cake

Oude-damestaart (het bloemetje van alle druiven heb ik gemaakt)

Chocolade-hazelnoot-luchtige cakejes

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De recepten van al die taarten en cakejes heb ik helaas nog niet, ik hoop ze wel snel te ontvangen.
Daarnaast is er ook nog gewerkt aan: (weer zie bijschrift)

Jamaicaanse Cheesecake

Bloemetjes en bijtje lemon-cake-dinges

Primusmarmertaart

De primus en gammel waarop de primusmarmertaart is gebakken

Ondersteboven appel-tijm-honing taart

Ik heb alle taarten geproefd en ze zijn allemaal super lekker! Ook heb ik ontzettend veel geleerd van Bettina, de eigenaresse van de bakkerij, zoals hoe je minder zware botercrème kan maken en hoe je boter moet kloppen. Verder weet ik nu ook dat ik te ongeduldig ben met het kloppen van eiwit, maar eieren scheiden doe ik dan wel weer goed. En wat dit nog allemaal beter maakt is, het meel en de eieren zijn biologisch! Wat wil je nog meer?!

Na dit weekend kan ik geen taart meer zeggen, zien of ruiken, ik zit zo vol! Maar dat is geen rede om een stukje langs de afwezige four te brengen. Ze liet weten erg blij te zijn met het stukje en ook met het feit dat ik eventjes thee met haar ben blijven drinken.

Al met al was dit een geslaagd weekend dat echt niet plaats had kunnen vinden zonder alle hulp en wijsheid van Bettina en Jella. Ik denk dat ik wel namens het hele taartka team 2015 kan zeggen: dank je wel!

Ben je helemaal enthousiast geworden van mijn verhaal en wil je ook graag naar de bakkerij? Kijk dan even op bettinabakt.nl voor meer informatie.

Bedankt voor het lezen en tot de volgende blog!


Oja, de foto's zijn gejat van Elske en Cathalijn!
 Behalve die van de rozentaart, die heb ik gemaakt.